-
1 szkoda
szkoda [ʃkɔda]I. f Schaden m\szkoda majątkowa Vermögensschaden m, materieller Schadenze szkodą dla kogoś/czegoś nachteilig für jdn/etwdziałała na szkodę klienta/instytucji sie handelte zum Schaden des Klienten/der Institutionponieść szkodę Schaden nehmenwyrządzić szkodę Schaden anrichten [ lub zufügen]II. adv\szkoda, że... schade, dass...\szkoda twego czasu/wysiłku schade um deine Zeit/Mühe[jaka] \szkoda! [wie] schade!\szkoda gadać! ( pot) es ist nicht der Rede wert!, wir brauchen kein Wort darüber zu verlieren! -
2 ponosić
I. vt1) ( odpowiadać) koszty, konsekwencje, odpowiedzialność, ryzyko tragen; stratę, szkodę erleiden, davontragen3) ( opanowywać)ktoś daje się ponieść emocjom jd lässt sich +akk von seinen Gefühlen hinreißenponiosło go er war außer sich
См. также в других словарях:
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
ucierpieć — dk VIIa, ucierpiećpię, ucierpiećpisz, ucierp, ucierpiećpiał, ucierpiećpieli «ponieść szkodę, stratę materialną, fizyczną; zostać uszkodzonym, nadszarpniętym; doznać uszczerbku, ujmy» Miasto ucierpiało podczas trzęsienia ziemi. Pola ucierpiały od… … Słownik języka polskiego
uszkodzić — dk VIa, uszkodzićdzę, uszkodzićdzisz, uszkodź, uszkodzićdził, uszkodzićdzony uszkadzać ndk I, uszkodzićam, uszkodzićasz, uszkodzićają, uszkodzićaj, uszkodzićał, uszkodzićany «zniszczyć częściowo, spowodować powstanie niewielkiego defektu; zepsuć … Słownik języka polskiego
szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść … Słownik języka polskiego
oberwać — pot. Oberwać guza «zostać pobitym, poturbowanym lub narazić się na coś złego, ponieść jakąś szkodę»: Zostaw ich w spokoju, to typy spod ciemnej gwiazdy (...) nie chcesz chyba znowu oberwać guza. Roz tel 1997. Oberwać po łapach, po nosie, po… … Słownik frazeologiczny
obrywać — pot. Oberwać guza «zostać pobitym, poturbowanym lub narazić się na coś złego, ponieść jakąś szkodę»: Zostaw ich w spokoju, to typy spod ciemnej gwiazdy (...) nie chcesz chyba znowu oberwać guza. Roz tel 1997. Oberwać po łapach, po nosie, po… … Słownik frazeologiczny
beknąć — dk Va, beknąćnę, beknąćniesz, beknąćnij, beknąćnął, beknąćnęła, beknąćnęli 1. forma dk czas. beczeć (p.) 2. forma dk czas. bekać (p.) 3. pot. «ponieść za coś odpowiedzialność, zwłaszcza materialną; zapłacić za coś dużo pieniędzy» Grubo beknąć za… … Słownik języka polskiego
oberwać — dk IX, oberwaćrwę, oberwaćrwiesz, oberwaćrwij, oberwaćrwał, oberwaćrwany obrywać ndk I, oberwaćam, oberwaćasz, oberwaćają, oberwaćaj, oberwaćał, oberwaćany 1. «szarpiąc obedrzeć, urwać coś, odłączyć coś od czegoś» Oberwać falbankę od sukienki,… … Słownik języka polskiego
